Willa Lentza
Zabytkowa willa wzniesiona została w latach 1888–1889 w eklektycznym stylu II Cesarstwa, według projektu Maxa Drechslera dla Augusta Lentza (1830–1895), dyrektora Szczecińskiej Fabryki Wyrobów Szamotowych (Stettiner Chamotte Fabrik Aktien Gesellschaft).
Jest to budynek wielostylowy, którego wnętrza, w czasach świetności prezentowały przepych i bogactwo szczecińskiego mieszczaństwa.
W 1899 roku właścicielką willi była się jego córka – Margareta Tegeder, a w 1911 roku willę nabył Wilhelm Doring, szczeciński kupiec zbożowy i kolekcjoner sztuki. W latach trzydziestych XX w. właścicielem willi stało się miasto Szczecin.
Z willi korzystało NSDAP oraz wojsko. W czasie drugiej wojny światowej użytkownikiem willi był Trzeci Zwiadowczy Pułk Lotnictwa. Przez pierwsze dwa powojenne lata willę zajmowały wojska radzieckie, a w latach 1947–49 znajdowała się tu delegatura administratury apostolskiej Kościoła katolickiego z siedzibą w Gorzowie Wielkopolskim. W latach 1950–2008 willa należała do Pałacu Młodzieży – Pomorskiego Centrum Edukacji. Następnie, przez pewien czas działała tu instytucja „Szczecin 2016”, a po jej likwidacji budynek wrócił roku do zasobów miasta.
Lata 2018-2019 przyniosły prawdziwy przełom w zagospodarowaniu zabytku. W tym właśnie czasie, Miasto Szczecin przeprowadziło kompleksowy remont konserwatorski budynku oraz otaczającego willę ogrodu. Remont wiązał się nie tylko z modernizacją obiektu i przystosowaniem jego wnętrz do prowadzenia szerokiego spektrum działalności kulturalnej. Największą wartością prac jest pieczołowita konserwacja oraz przywrócenie autentycznego klimatu fabrykanckiej rezydencji z drugiej połowy dziewiętnastego wieku.
1 stycznia 2021 roku rozpoczął się nowy rozdział w historii Willi Lentza. Powołana w niej nowa instytucja kultury stawia sobie za cel twórczą interpretację historii i dziedzictwa miejsca wyjątkowego zarówno dla dawnej jak i współczesnej kultury mieszczańskiej Szczecina.