Park Żeromskiego

Park im. Stefana Żeromskiego to drugi pod względem wielkości park miejski w Szczecinie, obejmujący powierzchnię 24 ha. Leży w dzielnicy Śródmieście na osiedlu Stare Miasto.

Park ma charakter parku dendrologicznego. Występuje w nim wiele gatunków drzew (niektóre ponad stuletnie), w tym: chińskie topole wielolistne, różne gatunki dębów, wierzby płaczące, orzechy czarne i szare, bukszpany, platany, bluszcze, miłorzęby, kasztany jadalne, tulipanowce japońskie oraz wiele innych. Poza cisami brak w nim drzew iglastych. W parku zlokalizowany jest jeden pomnik przyrody – jest to głaz narzutowy z różowego granitu.

Pierwszy zalążek obecnego parku powstał w 1721, kiedy w rejonie obecnych ulic Kapitańskiej i Storrady utworzono cmentarz dla mieszkającej w Szczecinie mniejszości francuskiej. W 1802 z uwagi na nowe prawo, zabraniające chowania zmarłych w kościołach i na przykościelnych cmentarzach, wydzielono za Bramą Królewską, pomiędzy Fortami Leopold i Wilhelm (w rejonie obecnych ulic Malczewskiego i Matejki), cmentarz miejski (nazwany Grabowskim). W 1900 decyzją władz miasta cmentarze Francuski i Grabowski zostały zlikwidowane, a w ich miejscu utworzono obecny park.

W parku stoi drewniany zabytkowy dom, zwany przez mieszkańców "Domkiem Grabarza", chociaż tak naprawdę był on domen cmentarnego ogrodnika. Domek Grabarza obecnie jest siedzibą Klubu Storrady, gdzie organizowane są koncerty z cyklu Tego Słucham.

Park ograniczony jest ulicami: Matejki, Malczewskiego, Parkową, Storrady, Wawelską, Starzyńskiego i Zygmunta Starego. Granice parku wyznaczają jednocześnie granicę z osiedlem Grabowo.