Fontanna z kotwicą

Plac Tobrucki (Plac Targowy) powstał po wyburzeniu po 1873 r. południowej kurtyny obwarowań szczecińskiej twierdzy z bastionami Zielonym i Św. Ducha.

Po uroczystości otwarcia w dniu 23 września 1898 r. przez cesarza Wilhelma II basenu wschodniego portu wolnocłowego nastąpiło odsłonięcie pomnika dłuta prof. Ludwiga Manzala, zwanego również Fontanną Manzla.

Na cokole pomnika–fontanny w wymiarach 30,20 m na 11,4 m stała wykonana z brązu łódź pchana przez Zeusa i Maję na dziobie której siedział ich syn - bóg handlu Hermes. Wokół zaś umieszczono morskie potwory.

Centralną postacią pomnika była ośmiometrowej wysokości stojąca kobieca postać antycznej Sediny w zwiewnej szacie, opartej prawą dłonią o kotwicę, lewą ręką podtrzymująca oparty na lewym barku bom z żaglem. Jej postać uosabiała dumne handlowe miasto Szczecin i jego mieszkańców.

W dolnej części fontanny kaskadowo spływała woda między wodną i błotną roślinnością. Decyzją władz z czerwca 1942 r., podobnie jak stało się to z innymi pomnikami z brązu elementy z brązu, rzeźby figuralne zdemontowano jako rezerwę metalu szlachetnego na potrzeby przemysłu zbrojeniowego i złożono na placu obozowym na Świerczewie.

Po zakończeniu działań wojennych przepadł bez wieści. Po wojnie na cokole ustawiono kotwicę.

W otoczeniu pomnika rosną drzewa i krzewy, m.in. budlei skrętnolistnej, cisy pospolite w odmianie krótkoigielnej (ok. 5,5 m wysokości), dwa olbrzymie orzechy czarne, cztery dęby szypułkowe, dwa buki zwyczajne w odmianie czerwonolistnej, lipa szerokolistna, klon srebrzysty i klon polny.